Sevgili dostlar,

Can Dündar

ÖZGÜRÜZ

     Almanya Diyanet İşleri Türk İslam Birliği (DİTİB) iki hafta önce yaptığı genel kurulla yeni yönetimini belirledi. Türkiye’nin Düsseldorf Konsolosluğu’nda önceki dönemde Din Hizmetleri Ataşeliği ve DİTİB yönetim kurulu üyeliği yapan Ramazan Ilıkkan, DİTİB’in yeni genel başkanı oldu.
Elmas Topçu’nun DW’deki incelemesine göre 1984'te kurulan DİTİB, “858 camisi, bin 200 din görevlisi, 16 bölgede örgütlü 960 derneği ve 60 binden fazla fahri çalışanı ile Almanya'daki en önemli Türkiye kökenli kuruluş...“
     Türkiye’den yollanan devlet memuru imamların Almanya’da oldukları halde doğrudan Ankara’da Diyanet’e bağlı çalışması,  Berlin’de uzun zamandır eleştiri konusuydu. DİTİB’e bağlı bazı imamların, 2016 darbe girişiminden sonra cemaatlerindeki Gülencileri Ankara’ya ihbar etmesi de, Almanya’da tepkilere yol açmıştı. Anayasayı Koruma Teşkilatı, casusluk yapan en az 13 imam olduğunu açıklamış,  Federal Savcılık bu imamlar hakkında “casusluk faaliyeti yürütmek” suçlamasıyla dava hazırlığına başlamıştı. Bunun üzerine Diyanet İşleri Başkanlığı, muhtemel bir krizi önlemek için bu imamların görevine son verip Türkiye’ye geri çağırmıştı.
DİTİB’in o dönemki açıklamasında bazı imamların “yetki aşımında bulunduğu” kabul edilmişti. DW’nin “Berlin siyasi kulisleri”ne dayandırdığı haberine göre, geri çağrılan imamlardan biri de skandalda rolü olduğu önesürülen Türkiye’nin Düsseldorf’taki Din Hizmetleri Ataşesi Ramazan Ilıkkan’dı. Ankara bu iddiayı, “Ilıkkan’ı görev süresi dolduğu için geri çektik” diyerek reddetmişti. Ilıkkan Türkiye’ye döndükten sonra Yurt Dışı Türkler Dairesi Başkanı olmuştu.
     Sekiz yıl sonra aynı Ilıkkan’ın DİTİB Genel Başkanı olarak Almanya’ya dönmesi, hemen tartışma yarattı. Almanya eski Federal Meclis üyesi Volker Beck, X hesabında, “DİTİB casusluk olayının arkasındaki beyinlerden birinin, istenmeyen adam ilan edileceğini tahmin ediyorum” diye yazdı.
     Ankara, ya Almanya’nın kurumsal hafızasının zayıf olduğunu sanıyor ya da Başbakan Merz’in son ziyaretinde rejimin baskı politikalarını görmezden gelmesinden cesaret alıyor. Bence ikincisi…

     Almanya siyasetine Ankara’nın müdahalesinin tek örneği DİTİB değil… Geçen hafta bir söyleşi için gittiğim Stuttgart’ta bir başka müdahale örneğinden haberdar oldum. Biliyorsunuz Cem Özdemir, halen Yeşiller Partisi’nin Baden-Württemberg başbakan adayı… Kamuoyu yoklamalarına bakılırsa şansı da yüksek… Bir göçmen çocuğunun Almanya’da başbakanlığa aday olması, Türkiyeli göçmenleri heyecanlandırmalı, öyle değil mi? Belli ki bir kısmı için değil… Stuttgart’a söyleşiye gelen dostlar, Türk konsolosluk çevresinin Cem Özdemir kazanmasın diye Hristiyan demokratlara oy verilmesi için kampanya yürüttüğünü anlattılar. Doğrulanmaya muhtaç bir bilgi; ancak tanıklar var. “Bizim muhalifimiz başbakan olmasın da, Hristiyan bir başbakana razıyız” yaklaşımı, Ankara’nın önceliklerine dair net bir manzara sunmuyor mu?
      Hepinize iyi haftalar.